پارس کردن سگ‌ها یک رفتار طبیعی است، اما پارس کردن بیش از حد می‌تواند آزاردهنده باشد. در این مطلب، 20 نکته برای مدیریت این رفتار و 5 دارو (با احتیاط و تحت نظر دامپزشک) را بررسی می‌کنیم.

توجه: قبل از بهره‌گیری از هر دارویی، حتماً با دامپزشک مشورت کنید. استفاده خودسرانه از دارو می‌تواند عوارض جانبی خطرناکی داشته باشد.

• ✔️شناسایی علت: چرا سگ شما پارس می‌کند؟ ترس، اضطراب، هیجان، کمبود توجه، یا یک محرک خارجی؟
• ✔️آموزش فرمان “ساکت”: به سگ خود یاد دهید با شنیدن این فرمان، پارس کردن را متوقف کند.
• ✔️اجتناب از تقویت ناخواسته: اگر سگ شما برای جلب توجه پارس می‌کند، به او توجه نکنید.
• ✔️فراهم کردن فعالیت‌های کافی: سگ‌های خسته کمتر پارس می‌کنند.
• ✔️اجتماعی‌سازی مناسب: سگ‌هایی که به خوبی اجتماعی شده‌اند، کمتر عصبی و ترسو هستند و کمتر پارس می‌کنند.
• ✔️کاهش محرک‌ها: اگر سگ شما به دیدن افراد یا حیوانات از پنجره پارس می‌کند، دید را محدود کنید.
• ✔️بهره‌گیری از طوق‌های ضد پارس (با احتیاط): این طوق‌ها با اسپری، صدا یا شوک الکتریکی سگ را متوجه پارس کردنش می‌کنند. (بهره‌گیری از این روش‌ها توصیه نمی‌شود، زیرا ممکن است باعث ایجاد اضطراب و ترس در سگ شود)
• ✔️نادیده گرفتن پارس کردن‌های جزئی: گاهی اوقات بهترین کار، نادیده گرفتن پارس کردن‌های کوچک است.
• ✔️تشویق رفتارهای آرام: وقتی سگ شما ساکت است، او را تشویق کنید.
• ✔️بهره‌گیری از اسباب بازی‌های فکری: این اسباب بازی‌ها ذهن سگ را مشغول می‌کنند و از پارس کردن او جلوگیری می‌کنند.
• ✔️تمرینات اطاعت: تمرینات اطاعت به سگ شما یاد می‌دهد که به دستورات شما گوش دهد.
• ✔️بهره‌گیری از دیفیوزرها یا اسپری‌های آرام‌بخش: این محصولات حاوی فرومون‌هایی هستند که به آرامش سگ کمک می‌کنند.
• ✔️بررسی وضعیت سلامتی: برخی از مشکلات سلامتی می‌توانند باعث پارس کردن بیش از حد شوند.
• ✔️ایجاد یک محیط امن: یک مکان امن و آرام برای سگ خود فراهم کنید تا در صورت احساس اضطراب به آنجا پناه ببرد.
• ✔️رژیم غذایی مناسب: رژیم غذایی نامناسب می‌تواند باعث اضطراب و تحریک‌پذیری سگ شود.
• ✔️بهره‌گیری از موسیقی آرام‌بخش: موسیقی می‌تواند به آرامش سگ کمک کند.
• ✔️صبر و حوصله: اصلاح رفتار سگ زمان می‌برد. صبور باشید و به تلاش خود ادامه دهید.
• ✔️تغییر محیط: گاهی اوقات تغییر محیط زندگی می‌تواند به کاهش پارس کردن سگ کمک کند.
• ✔️جلوگیری از تنهایی بیش از حد: سگ‌ها حیوانات اجتماعی هستند و تنهایی بیش از حد می‌تواند باعث اضطراب و پارس کردن شود.

داروهایی که ممکن است دامپزشک برای کاهش پارس کردن تجویز کند (همیشه با مشورت دامپزشک):

داروهای رایج برای کاهش اضطراب و به تبع آن، پارس کردن:

• ✔️فلوکستین (Fluoxetine): یک داروی ضد افسردگی که می‌تواند به کاهش اضطراب کمک کند.
• ✔️کلومیپرامین (Clomipramine): یک داروی ضد افسردگی سه حلقه‌ای که برای درمان اضطراب جدایی و وسواس در سگ‌ها استفاده می‌شود.
• ✔️آلپرازولام (Alprazolam): یک بنزودیازپین که می‌تواند به سرعت اضطراب را کاهش دهد، اما باید با احتیاط مصرف شود زیرا می‌تواند باعث وابستگی شود.
• ✔️سرتالین (Sertraline): دارویی مشابه فلوکستین، برای درمان اضطراب و افسردگی.
• ✔️گاباپنتین (Gabapentin): دارویی که در اصل برای درمان تشنج استفاده می‌شود، اما می‌تواند به کاهش اضطراب و درد نیز کمک کند.

20 نکته برای کنترل پارس سگ شما (بدون داروهای خطرناک)

چرا سگ من پارس می کند؟

پارس کردن سگ یک رفتار طبیعی است و می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. شناخت دلیل پارس کردن سگ، اولین قدم برای حل این مشکل است. برخی از دلایل رایج پارس کردن سگ عبارتند از: ترس، اضطراب، هیجان، تنهایی، قلمرو طلبی، گرسنگی، بازیگوشی و جلب توجه. گاهی اوقات، پارس کردن می‌تواند نشانه ای از یک مشکل پزشکی باشد. اگر متوجه تغییر ناگهانی در رفتار سگ خود شدید، با دامپزشک مشورت کنید. بهره‌گیری از دارو برای کاهش پارس کردن سگ باید آخرین راه حل باشد و تنها تحت نظر دامپزشک انجام شود. بسیاری از داروها عوارض جانبی خطرناکی دارند. در این مقاله، 20 راهکار غیر دارویی برای کنترل پارس سگ شما ارائه می دهیم. این راهکارها شامل آموزش، مدیریت محیط و تغییر رفتار سگ می شود.

20 نکته برای کنترل پارس سگ (بدون داروهای خطرناک):

1. شناسایی دلیل پارس کردن

دلیل اصلی پارس کردن سگ خود را پیدا کنید. آیا او از چیزی می ترسد؟ آیا به دنبال جلب توجه است؟با شناسایی دلیل، می‌توانید راه حل مناسب را پیدا کنید. مثلا اگر سگ شما از غریبه ها پارس می کند، می‌توانید او را در معرض غریبه ها قرار دهید و با بهره‌گیری از تشویقی، او را آرام کنید. اگر سگ شما از تنهایی پارس می کند، می‌توانید قبل از ترک خانه، او را به اندازه کافی خسته کنید و اسباب بازی های جذاب در اختیارش قرار دهید. هرگز سگ خود را به دلیل پارس کردن تنبیه نکنید، زیرا این کار می‌تواند اضطراب او را افزایش دهد. تنبیه می‌تواند باعث شود سگ شما از شما بترسد و اعتمادش را از دست بدهد.

2. آموزش فرمان “ساکت”

برای آموزش این فرمان، ابتدا سگ خود را تشویق کنید تا پارس کند. سپس، وقتی پارس کرد، بگویید “ساکت” و بلافاصله به او تشویقی بدهید. این کار را چندین بار تکرار کنید تا سگ شما یاد بگیرد که با شنیدن فرمان “ساکت”، از پارس کردن دست بکشد. پس از مدتی، می‌توانید به جای تشویقی، از تمجید کلامی استفاده کنید. همیشه از تشویقی های با کیفیت و خوشمزه استفاده کنید تا سگ شما انگیزه داشته باشد. آموزش را در محیط های آرام و بدون حواس پرتی شروع کنید. در صورت لزوم، از یک مربی سگ حرفه ای کمک بگیرید.

3. ورزش منظم

سگ خود را به طور منظم ورزش دهید. ورزش به کاهش انرژی اضافی و استرس او کمک می کند. میزان ورزش مورد نیاز سگ شما به نژاد، سن و سطح انرژی او بستگی دارد. سگ های پرانرژی مانند نژادهای گله، به ورزش بیشتری نیاز دارند. پیاده روی روزانه، بازی کردن و تمرینات آموزشی میتوانند به تخلیه انرژی سگ شما کمک کنند. ورزش منظم همچنین به سلامت جسمی و روانی سگ شما کمک می کند. سگ های خسته کمتر پارس می کنند. بهترین زمان برای ورزش، قبل از وقوع موقعیت هایی است که معمولاً باعث پارس کردن سگ می شوند.

4. فراهم کردن اسباب بازی های جذاب

اسباب بازی های جذاب و متنوع در اختیار سگ خود قرار دهید تا او را سرگرم نگه دارید. اسباب بازی هایی که سگ شما می‌تواند آنها را بجود، پاره کند یا با آنها بازی کند، میتوانند به کاهش اضطراب و خستگی او کمک کنند. اسباب بازی های پازلی که سگ شما باید برای رسیدن به غذا، آنها را حل کند، میتوانند ذهن او را به چالش بکشند. اسباب بازی های چرخشی را امتحان کنید تا سگ شما از بازی با آنها خسته نشود. بازی با اسباب بازی ها می‌تواند پیوند شما و سگتان را تقویت کند. اسباب بازی های کنفی برای جویدن بسیار مناسب هستند.

5. مدیریت محیط

محیط سگ خود را مدیریت کنید تا محرک های پارس کردن را کاهش دهید. اگر سگ شما از دیدن افراد یا حیوانات دیگر از پنجره پارس می کند، پنجره را بپوشانید یا سگ خود را از آن قسمت دور کنید. اگر سگ شما از صدای زنگ در پارس می کند، صدای زنگ در را کم کنید یا از زنگ در دیگری استفاده کنید. اگر سگ شما از صدای ماشین ها پارس می کند، پنجره ها را ببندید یا از پرده های ضخیم استفاده کنید. ایجاد یک محیط آرام و امن می‌تواند به کاهش اضطراب و پارس کردن سگ شما کمک کند. محل خواب سگ خود را به دور از سر و صدا و رفت و آمد انتخاب کنید. از پخش موسیقی آرامش بخش برای سگ خود استفاده کنید.

6. اجتماعی کردن سگ

سگ خود را از تولگی اجتماعی کنید. اجتماعی کردن به سگ شما کمک می کند تا با افراد، حیوانات و موقعیت های جدید آشنا شود و از آنها نترسد. سگ های اجتماعی شده کمتر مضطرب و ترسو هستند و احتمال پارس کردن آنها کمتر است. سگ خود را به پارک ها، کلاس های آموزشی و سایر مکان های عمومی ببرید تا با سگ های دیگر و افراد مختلف تعامل داشته باشد. در معرض قرار دادن تدریجی سگ به موقعیت های جدید می‌تواند به کاهش ترس و اضطراب او کمک کند. از تجربیات مثبت در اجتماعی کردن سگ استفاده کنید. اجتماعی کردن سگ به او اعتماد به نفس می دهد. اگر سگ شما از سگ های دیگر می ترسد، با احتیاط و به تدریج او را با سگ های مهربان و آرام آشنا کنید.

7. نادیده گرفتن پارس کردن برای جلب توجه

اگر سگ شما برای جلب توجه پارس می کند، او را نادیده بگیرید. توجه کردن به سگ در این شرایط، رفتار او را تقویت می کند. وقتی سگ شما پارس می کند، به او نگاه نکنید، با او صحبت نکنید و او را لمس نکنید. وقتی سگ شما ساکت شد، به او توجه کنید و او را تشویق کنید. این کار را چندین بار تکرار کنید تا سگ شما یاد بگیرد که پارس کردن راهی برای جلب توجه نیست. صبر داشته باشید، زیرا ممکن است مدتی طول بکشد تا سگ شما این موضوع را یاد بگیرد. نادیده گرفتن باید consistent و مداوم باشد. هنگامی که سگ شما ساکت است، فرصت هایی را برای توجه و تعامل با او ایجاد کنید.

8. بهره‌گیری از پوزه بند

در شرایط خاص، می‌توانید از پوزه بند برای کنترل پارس سگ خود استفاده کنید. اما پوزه بند نباید برای مدت طولانی استفاده شود و نباید باعث ناراحتی سگ شود. پوزه بند باید اندازه مناسبی داشته باشد و به سگ اجازه دهد به راحتی نفس بکشد، بنوشد و غذا بخورد. قبل از بهره‌گیری از پوزه بند، سگ خود را به آن عادت دهید. ابتدا پوزه بند را به او نشان دهید و به او اجازه دهید آن را بو کند. سپس، پوزه بند را برای مدت کوتاهی روی صورتش قرار دهید و به او تشویقی بدهید. به تدریج، مدت زمان بهره‌گیری از پوزه بند را افزایش دهید. از پوزه بند به عنوان تنبیه استفاده نکنید. پوزه بند فقط باید در شرایطی استفاده شود که سگ شما در حال پارس کردن بیش از حد است و نمی توانید او را کنترل کنید.

9. مشاوره با رفتارشناس حیوانات

اگر با وجود تلاش های شما، مشکل پارس کردن سگ شما همچنان ادامه دارد، با یک رفتارشناس حیوانات مشورت کنید. انتخاب یک رفتارشناس باتجربه و qualified بسیار مهم است. از دامپزشک خود بخواهید که یک رفتارشناس خوب به شما معرفی کند. رفتارشناس می‌تواند ارزیابی جامعی از رفتار سگ شما انجام دهد. همکاری با رفتارشناس می‌تواند راه حل های بلندمدت برای مشکل پارس کردن سگ شما ارائه دهد.

10. بررسی سلامت جسمی

در صورت وجود هرگونه مشکل پزشکی، دامپزشک می‌تواند درمان مناسب را تجویز کند. درد، ناراحتی و بیماری میتوانند باعث افزایش پارس کردن شوند. مشکلات بینایی و شنوایی نیز میتوانند باعث پارس کردن بیش از حد شوند. برخی از داروها میتوانند به عنوان عارضه جانبی باعث پارس کردن شوند. همیشه در مورد هرگونه تغییر در رفتار سگ خود با دامپزشک مشورت کنید.

11. آموزش استراحت

به سگ خود آموزش دهید که در محل مشخصی (مانند باکس یا تختش) استراحت کند و آرام باشد. این آموزش به او کمک می‌کند تا در موقعیت‌های استرس‌زا، آرامش خود را حفظ کند. محل استراحت سگ باید مکانی امن و راحت برای او باشد. با تشویقی و تمجید، سگ را به استراحت در محل تعیین شده تشویق کنید. به تدریج مدت زمان استراحت سگ را افزایش دهید. هرگز از محل استراحت به عنوان تنبیه استفاده نکنید. استراحت در محل مشخص شده می‌تواند به سگ کمک کند تا احساس امنیت کند. این آموزش می‌تواند در کاهش اضطراب جدایی نیز مؤثر باشد.

12. بهره‌گیری از صداهای آرامش‌بخش

پخش صداهای آرامش‌بخش مانند موسیقی کلاسیک، صدای طبیعت یا پادکست‌های مخصوص سگ‌ها می‌تواند به کاهش اضطراب و پارس کردن سگ کمک کند. برخی از سگ‌ها به صداهای خاصی بیشتر واکنش نشان می‌دهند. سعی کنید صداهایی را پیدا کنید که سگ شما را آرام می‌کند. از پخش صداهای بلند و ناگهانی خودداری کنید، زیرا این صداها می‌توانند باعث ترس و پارس کردن سگ شوند. در زمان‌هایی که سگ شما معمولاً پارس می‌کند، صداهای آرامش‌بخش پخش کنید. صداهای آرامش‌بخش را می‌توان در هنگام ترک خانه نیز پخش کرد تا اضطراب جدایی سگ کاهش یابد. برنامه‌های مخصوص آرام‌سازی سگ‌ها را در تلفن همراه خود نصب کنید. بلندگوی پخش صدا را در مکانی امن و دور از دسترس سگ قرار دهید.

13. بهره‌گیری از اسپری‌های ضد پارس

اسپری‌های ضد پارس که حاوی سیترونلا (Citronella) هستند، می‌توانند به کنترل پارس کردن سگ کمک کنند. این اسپری‌ها بوی ناخوشایندی دارند که سگ‌ها از آن متنفرند. هنگامی که سگ شما شروع به پارس کردن کرد، اسپری را به سمت او اسپری کنید. مراقب باشید که اسپری به چشم‌ها و صورت سگ نخورد. از اسپری ضد پارس به عنوان تنبیه استفاده نکنید. هدف، متوقف کردن پارس کردن سگ است، نه تنبیه او. برخی از سگ‌ها به مرور زمان به بوی سیترونلا عادت می‌کنند. در این صورت، باید از روش‌های دیگری برای کنترل پارس کردن استفاده کنید. قبل از بهره‌گیری از اسپری، با دامپزشک خود مشورت کنید. از اسپری‌های ضد پارس خانگی استفاده نکنید، زیرا ممکن است حاوی مواد مضر باشند. هنگام بهره‌گیری از اسپری، دستورالعمل‌های روی بسته‌بندی را به دقت مطالعه کنید.

14. آموزش جایگزینی رفتار

به سگ خود آموزش دهید که به جای پارس کردن، رفتار دیگری انجام دهد. مثلا می‌توانید به او آموزش دهید که هنگام دیدن غریبه‌ها، بنشیند یا دراز بکشد. آموزش جایگزینی رفتار به سگ کمک می‌کند تا رفتارهای ناخواسته خود را با رفتارهای مطلوب جایگزین کند. برای آموزش جایگزینی رفتار، ابتدا رفتار مورد نظر را به سگ آموزش دهید. سپس، هنگامی که سگ شروع به پارس کردن کرد، به او دستور دهید که رفتار جایگزین را انجام دهد. اگر سگ رفتار جایگزین را به درستی انجام داد، او را تشویق کنید. تکرار و تمرین مداوم برای موفقیت در آموزش جایگزینی رفتار ضروری است. رفتار جایگزین باید برای سگ آسان و جذاب باشد. از تشویقی‌های خوشمزه برای تقویت رفتار جایگزین استفاده کنید.

15. کاهش استرس و اضطراب

سعی کنید استرس و اضطراب سگ خود را کاهش دهید. استرس و اضطراب می‌توانند باعث افزایش پارس کردن سگ شوند. از ایجاد موقعیت‌های استرس‌زا برای سگ خود خودداری کنید. سعی کنید یک روال ثابت و قابل پیش‌بینی برای زندگی سگ خود ایجاد کنید. در صورت وجود عوامل استرس‌زا در محیط سگ، سعی کنید آنها را حذف یا کاهش دهید. ماساژ دادن سگ می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب او کمک کند. بهره‌گیری از اسانس‌های آرامش‌بخش (مانند اسطوخودوس) در محیط سگ می‌تواند به کاهش استرس او کمک کند. (با مشورت دامپزشک)بازی کردن و ورزش کردن منظم به کاهش استرس و اضطراب سگ کمک می‌کند.

16. عدم تقویت ناخواسته

دقت کنید که ناخواسته پارس کردن سگ خود را تقویت نکنید. گاهی اوقات، توجه به سگ در هنگام پارس کردن، حتی اگر به صورت منفی باشد، می‌تواند این رفتار را تقویت کند. مثلا اگر سگ شما برای جلب توجه پارس می‌کند و شما به او می‌گویید “نه!” یا “ساکت باش!”، در واقع به او توجه کرده‌اید و او را تشویق کرده‌اید که به پارس کردن ادامه دهد. بهترین راه حل در این شرایط، نادیده گرفتن کامل سگ است تا زمانی که ساکت شود. پس از ساکت شدن سگ، می‌توانید به او توجه کنید و او را تشویق کنید. همیشهConsistent و مداوم باشید تا سگ یاد بگیرد که پارس کردن راهی برای جلب توجه نیست. از نگاه کردن، صحبت کردن و لمس کردن سگ در هنگام پارس کردن خودداری کنید. از اعضای خانواده خود نیز بخواهید که این روش را رعایت کنند.

17. تغییر روال روزانه

گاهی اوقات، تغییر روال روزانه می‌تواند به کاهش پارس کردن سگ کمک کند. اگر سگ شما به یک روال خاص عادت کرده است و پارس کردن او در زمان‌های مشخصی از روز بیشتر می‌شود، سعی کنید روال او را تغییر دهید. مثلا اگر سگ شما همیشه در ساعت مشخصی از روز به پیاده‌روی می‌رود و در این زمان پارس می‌کند، سعی کنید زمان پیاده‌روی را تغییر دهید یا مسیر دیگری را انتخاب کنید. تغییرات کوچک در روال روزانه می‌تواند به کاهش پیش‌بینی‌پذیری محیط و کاهش اضطراب سگ کمک کند. سعی کنید فعالیت‌های جدید و متنوع را در روال روزانه سگ خود بگنجانید. تغییر روال روزانه می‌تواند به تحریک ذهنی سگ و کاهش خستگی او کمک کند. از ایجاد تغییرات ناگهانی و بزرگ خودداری کنید، زیرا این تغییرات می‌توانند باعث استرس سگ شوند.

18. بهره‌گیری از قلاده ضد پارس (با احتیاط)

قلاده‌های ضد پارس که با بهره‌گیری از شوک الکتریکی، صدا یا اسپری کار می‌کنند، می‌توانند در کنترل پارس کردن سگ مؤثر باشند. اما بهره‌گیری از این قلاده‌ها باید با احتیاط و تحت نظر دامپزشک انجام شود، زیرا ممکن است باعث آسیب جسمی یا روانی به سگ شوند. قبل از بهره‌گیری از قلاده ضد پارس، سعی کنید از روش‌های دیگری برای کنترل پارس کردن سگ استفاده کنید. قلاده را برای مدت طولانی روی گردن سگ قرار ندهید. همیشه بر سگ خود نظارت داشته باشید و در صورت مشاهده هرگونه علائم ناراحتی، بهره‌گیری از قلاده را متوقف کنید. از قلاده ضد پارس به عنوان تنبیه استفاده نکنید. بهره‌گیری از قلاده ضد پارس باید آخرین راه حل باشد و تنها در صورتی استفاده شود که سایر روش‌ها مؤثر نبوده‌اند.

19. مشاوره با دامپزشک

اگر هیچ‌کدام از روش‌های ذکر شده مؤثر نبود، با دامپزشک خود مشورت کنید. دامپزشک می‌تواند علت پارس کردن سگ شما را تشخیص دهد و راه حل‌های مناسبی را پیشنهاد کند. در برخی موارد، پارس کردن سگ ممکن است ناشی از یک مشکل پزشکی باشد که نیاز به درمان دارد. دامپزشک همچنین می‌تواند داروهایی را برای کاهش اضطراب سگ تجویز کند، اما بهره‌گیری از دارو باید آخرین راه حل باشد و تنها تحت نظر دامپزشک انجام شود. هیچ‌گاه خودسرانه به سگ خود دارو ندهید. دامپزشک می‌تواند یک برنامه جامع برای مدیریت پارس کردن سگ شما تدوین کند. حتماً اطلاعات کاملی در مورد تاریخچه پزشکی و رفتاری سگ خود در اختیار دامپزشک قرار دهید.

20. صبر و پشتکار

کنترل پارس کردن سگ یک فرآیند زمان‌بر است و نیاز به صبر و پشتکار دارد. ممکن است مدتی طول بکشد تا بتوانید پارس کردن سگ خود را کنترل کنید. ناامید نشوید و به تلاش خود ادامه دهید. با تمرین و تکرار، می‌توانید به نتایج دلخواه برسید. هرگز سگ خود را به دلیل پارس کردن تنبیه نکنید. از مشاوره‌های دامپزشک و رفتارشناس حیوانات استفاده کنید. با صبر و پشتکار، می‌توانید به سگ خود کمک کنید تا رفتاری آرام‌تر و مطیع‌تر داشته باشد. به پیشرفت‌های کوچک سگ خود توجه کنید و او را تشویق کنید.